Osmanlı İmparatorluğu’nda 19. yüzyılın sonlarından itibaren özellikle azınlıklar tarafından ve ekseriyetle Trakya illerinde “Amele Bayramı” olarak kutlanan 1 Mayıs, 1912’de ilk kez İstanbul’da da kutlanmıştı. Daha sonra savaşlar, sıkıyönetim ilanları, işgal kuvvetlerinin baskılarıyla sık sık aksayan kutlamalar, 1924’te yürürlüğe giren Takrir-i Sükun Kanunu ile hepten yasaklandı. 1935’te çıkartılan Ulusal Bayramlar ve Genel Tatiller Hakkında Kanun ile 1 Mayıs, Bahar Bayramı ilan edildi. O gün okullar tatil olacak, işçiler bir günlük ücretli “istirahat” yapacaktı. 1942 yılının 1 Mayıs’ında bir grup genç, zamanın henüz betona teslim olmamış Mecidiyeköy’ünde, kır çiçeklerinin arasına uzanmış, baharın tadını çıkarıyor.
(Cengiz Kahraman Arşivi)
