“Silifke Mukaddem Mahallesi, Becirli Sokak No 1’de doğdum. 11 çocuklu bir ailenin 11 numaralı çocuğuyum” diye başlıyordu kendi hikayesini anlatmaya Doğan Cüceloğlu. Annesini erken yaşta kaybetmiş, onun yokluğunda kimsesizlik hissini kendini başkalarını memnun etmeye adayarak doldurmaya çalışmıştı. Belki onu insan ruhunun anahtarının peşinden psikoloji okumaya, İstanbul Üniversitesi’nin ardından ABD’de doktora yapmaya yönelten de buydu. Akademik bilgiyi, herkesin anlayabileceği bir dille aktarmayı başarabilmesi, Cüceloğlu’nu nesiller boyunca ebeveynlikten iletişime insan davranışını anlamak isteyen binlerce kişinin başucuna yerleştirdi. “Ben sadece neden diye bakıyorum, anlamaya çabalıyorum, arkasında ne var diye görmeye çabalıyorum” diyordu. 83 yaşında hayatını kaybeden Doğan Cüceloğlu yargılamayan, ötekileştirmeyen tavrıyla hayatına dokunduğu, yaşam hediyesini idrak etmesine yardımcı olduğu insanlarla hatırlanacak.
